Een terugkerend thema bij mijn klanten – èn bij mijzelf is de angst voor de pijn. In het geraakt zijn staan de mechanismen: vechten, vluchten of bevriezen op – waar Hylke Bonnema ook het pleasen aan toevoegt.
We drijven af van wie we in de kern zijn. We willen niet voelen wat we in dat moment ervaren en worden een mythisch figuur ter bescherming van onze zachte kern. Ikzelf ontmoet in deze dynamiek vooral mijn vechter of bevriezer. Ik voel het, (h)erken het en ben in het moment zelf niet altijd in staat het om te buigen. Oude delen in mij zijn zoveel sterker. En toch – het lukt me steeds vaker wèl om een trigger buiten mijzelf liefdevol te verkennen en te ontvangen als uitnodiging.
Wat is die uitnodiging? Voor mij is dat in acceptatie aanwezig zijn bij wat is, zonder te kleuren, zonder te oordelen. Me te verbinden met mijn gevoel. Mijn angst, verdriet, pijn, jaloezie… er naartoe te ademen en het gevoel de ruimte geven om te zijn. Ik ben niet mijn gevoel – ik voel. Dit proces vraagt tijd. Het bijzondere is dat het gevoel vertrekt als het echt gezien en gevoeld is. Niet omdat dat het doel is van het aanwezig zijn bij het gevoel – dan ben je immers nog steeds bezig het niet echt te laten zijn, maar omdat het gevoel vertrekt.
De ruimte die daarna ontstaat is een nieuwe ruimte, een nieuwe werkelijkheid, een nieuw moment.
De ruimte maakt het voor mij mogelijk om gedissocieerder te kijken naar de trigger die mij zo raakte – ik zie de andere perspectieven en kan mijn eigen verantwoordelijkheid nemen en mijn zelfsturing.
- Ik kan uitreiken en vragen ‘Ik heb je nodig, wil je me even vasthouden – luisteren?’
- Ik kan keuzes maken
- Ik kan afbakenen
- Ik kan openen
Ik kan opstaan. Ik sta op…. Rise up
Rise up gezongen door Patrica van Haastrecht bij The Voice of Holland, een uitvoering die ik prachtig vindt vanwege de emoties die zij erin weet te leggen.
You’re broken down and tired
Of living life on a merry go round
And you can’t find the fighter
But I see it in you so we gonna walk it out
And move mountains
We gonna walk it out
And move mountains
And I’ll rise up
I’ll rise like the day
I’ll rise up
I’ll rise unafraid
I’ll rise up
And I’ll do it a thousand times again
And I’ll rise up
High like the waves
I’ll rise up
In spite of the ache
I’ll rise up
And I’ll do it a thousands times again
For you
For you
For you
For you
When the silence isn’t quiet
And it feels like it’s getting hard to breathe
And I know you feel like dying
But I promise we’ll take the world to its feet
And move mountains
We’ll take it to its feet
And move mountains
And I’ll rise up
I’ll rise like the day
I’ll rise up
I’ll rise unafraid
I’ll rise up
And…
